Manabi - Dag 1
9 uur verzamelen!!! De vier van onze club: Sonja (Finland), Jessica (USA), Lisa (Duitsland) en ik plus nog 2 anderen van naburige clubs: Lauren en Kelly (USA) samen in een busje dat ons rechtstreeks naar hotel Maximus in Portoviejo zou brengen. Het was erg gezellig, de hele 5 uur van de reis volgepraat. We waren er natuurlijk veel te vroeg, het begon pas om 17.00 uur. Ik weet niet wie bedacht heeft dat we om 9 uur weggingen, maar hij kan nooit erg Ecuadoriaans geweest zijn. Mensen van de organistatie kwamen een uurtje later (wij zijn dan ook de enigen wiens tassen niet zijn gecontroleerd op alcohol e.d. Als we dat nou eens geweten hadden...) en na 2 uur kwamen langzaam maar zeker de anderen binnendruppelen. Kwam er opeens een jongen naar mij toe en die zei iets, maar ik kon echt niet verstaan wat, of zelfs maar welke taal. Maar nadat hij het een paar keer herhaald had bleek het Nederlands (nou ja, vlaams) te zijn....Dat was dan ook gelijk mijn eerste kamergenoot. Net zoals een of andere Duitser. Die dag verder niet zo bijzonder veel gedaan, behalve een diner bij de plaatselijke rotaryclub, waar een paar saaie speeches werden gegeven en iedereen zichzelf even voor mocht stellen.
Manabi - Dag 2
7 Uur opstaan. Na het ontbijt blazers aan en vlaggen mee, want we moesten meelopen in een optocht ter ere van de de feesten van Portoviejo. Elk land kreeg bovendien een vlag aan een stok die ze gezamelijk moesten dragen. Ik was de enige uit Holland, dus ik zat met 2 vlaggen opgescheept. Het was de bedoeling dat we in 8 rijen zouden lopen (zoals de rest van de optocht deed). Hehe, probeer dat maar eens, 100 uitwisselingsstudenten in rijen van 8 laten lopen :D
Na anderhalf uur lopen en zo nu en dan "viva portoviejo" roepen was het voorbij, wat wij niet zo erg vonden, angezien het vrij warm was, zeker met blazer en vlag omgebonden. Toen gingen we naar een groot huis om een groepsfoto te maken. Dit duurde wel even, aangezien iedereen wel zon groepsfoto´s wilde. Daarna was het op naar Manta, de populairste badplaats van Ecuador. Eerst ergens eten bij een restaurantje aan het strand, daarna mochten we onszelf vermaken aan zee... Dat lukt ons wel ;D
Op de terugweg gingen we langs Montecristi, een klein stadje waar de wereldberoemde panamahoeden vandaan komen (ja mensen, panamahoeden komen uit Ecuador, niet uit panama), en toen we daar vertrokken had de helft van de mensen zo´n wereldberoemde panamahoed en nog een hand vol andere souvernirs.
´s Avonds diner weer op andere plaats. Hier werden koning en koningin van de reis verkozen (zoals gezegd, ze zijn hier dol op zulk soort verkiezingen. Alles hier heeft z´n eigen koningin (incl. meeste rotaryclubs :P)) Elk land moest zn eigen kandidaat-koningin kiezen, die dan wat rondjes moest lopen en moest dansen. Daarna werd met geluidmeting van het applaus uitgemaakt wie er had gewonnen. Dit werd een (verlegen) meisje uit Taiwan. Daarna moesten alle jongens voor haar dansen (en op initiatief van een Braziliaan, met haar dansen), en daarna moest ze "haar" koning uitkiezen: een (andere) braziliaan. Die nacht overnacht op het dak van het hotel. Niet echt comfortabel slapen, op het beton (matrassen was te zwaar om naar boven te slepen), maar ja, zo veel sliepen we toch niet.
Brazilianen
Holland en Belgie
Holland en Canada
Holland en Taiwan
Holland and France
En hier de groepsfoto
´s Avonds bij het diner.
Onze slaapplaatsten op het dak ;)
Ina (Duitsland) met een paar van die beroemde panamahoeden
Hehehe, de laatste kandidaat-koningen. De eerste heeft iets te wilde plannen ;)
Manabi - Dag 3
Na een niet zo comfortabele, maar erg gezellige nacht en een vlug ontbijtje stond ons een 3 uur lange busrit te wachten, want we gingen naar een andere hotel in de buurt van Canoa, een stukje noordelijker. Dit hotel lag direct aan een mooi, praktisch verlaten strand, en zag er meer uit als een bungalowpark dan een hotel en had zelf een zwembad....
Na de luch werd het weer aan onszelf overgelaten ons te vermaken aan het strand. Wederom geen enkel probleem ^_^ Er werd ook nog een strandvoetbaltoernooi georganiseerd, maar helaas werden we daarbij dik ingemaakt door de brazilianen.
´s Avonds was het ook weer gezellig, met een groot kampvuur op het strand, een Duitser met een gitaar en daarna uitchillen rondom het zwembad.
Paradijs
Manabi - Dag 4
´s Ochtends weer lekker naar het strand. Echt ideaal, zo´n hotel aan het strand! Dit keer beachvolleybal toernooi en zaklooprace (nu wel gewonnen ^_^) Na de lunch gingen we jammer genoeg weer weg. Had daar nog wel een paar weken willen blijven! Onderweg stopten we nog bij iets wat denk ik een soort dierentuin moest voorstellen, maar echt spectaculair was het niet. Alleen luiaard met jonkie in het keukenkastje was wel schattig.
´Avonds na het diner moest elk land een traditioneel liedje zingen. En ja hoor, Joost was de enige van Holland. Ik dus in mn eentje voor zo´n dit honderd man sinterklaasliedjes gezongen. Was uiteraard een doorslaand succes, kreeg gelijk allemaal platencontracten aangeboden (nou ja, bijna, maar als er iemand van een platenmaatschappij was geweest was dat vast gebeurd ;) ) Daarna hadden we nog even tijd om te dansen voor we weer terug gingen naar het hotel.
Het laatste avondmaal
Manabi - Dag 5
Om 9 uur verstrok de bus naar Machala weer :(
Loja
Afgelopen week was er een soort korte vakanite, gevormd door allerheiligen, allerzielen en het weekend. De meeste mensen gingen hierin naar de Feesten van Cuence, dat zoveel jaar onafhankelijkheid vierde. Maar ik ging met mijn familie + mijn oom en zijn familie naar de provincie Loja, in het zuidoosten van Ecuador, in de bergen. Hoewel het maar zo´n zeg uur rijden was naar het hotel, deden we er ongeveer de hele dag over. Dit vanwege een paar stops: Eerst bij de bananenplantage van mijn oom om even 5 dozen bananen op te halen om aan zijn vriend in Loja te geven. Daarna gingen we naar Cisne, wat in oktober en november een soort bedevaartsoord is, omdat de maagd van Cisne daar ooit eens aan iemand is verschenen, als ik het goed heb begrepen. Daar hebben we gelunched, en na de lunch gingen we naar een mis in de kerk. Aan het eind van de mis konden mensen dingen laten zegenen. Nu is onze auto dus gezegend door een priester, dus mensen die bang waren dat ik hier een ongeluk zou krijgen (geen geringe kans met het verkeer hier) kunnen weer opgelucht ademhalen ;) Daarna hebben we Loja, hoofdstuk van de provincie even bekeken voor we naar het hotel gingen. Die koloniale bergstadjes zijn toch wel wat mooier dan die lelijke kuststeden. Hotel was weer bungalowpark-achtig, plus zwembad. Rest van de vakanite hebben we niet zoveel gedaan, alleen een beetje rondgehangen bij het hotel en de finca van de vriendvan mn oom, en ook nog naar Vilcebamba, een dorpje dar erom bekend staat dat de mensen er zo oud worden (100-120 jaar)
De kathedraal in Cisne
De motor wordt gezegend
En de voorste stoelen
En de achterste
De kathedraal van opzij
Ik dacht dat iemand z´n speelgoed spin had laten liggen in de badkamer van het hotel... Maar nee hoor, gewoon de grootste spin die ik ooit heb gezien ;)
Neefje, gastmoeder, -broer, -vader, en ik
