Paseo Quito

Verslag van de tweede rotary reis naar de noordelijke sierra:

Dag 1

Quito is een aardig eindje weg, zo´n 10 uur met de bus. Dit deden we tijdens de nacht, en aangezien ik nooit echt een ster ben geweest in slapen in een bus, was dit een vrijwel slapeloze nacht voor mij. Rond 7 uur `s ochtends kwamen we aan in Quito. Quito is een stad met bijna 2 miljoen inwoners, die toch niet echt aandoet als een wereld stad. Het ligt tussen een aantal bergen hoger dan 5 km en het klimaat is beter dan bij ons aan de kust, zo rond de 25 graden, een aangenaam temperatuurtje.We waren weer eens veel te vroeg, het programma begon om 17.00. Dit gaf ons tijd om eerst nog een paar andere dingen te doen. Eerst gingen we naar het Guayasamin museum. Guayasamin was een bekende ecuadoriaanse schilder die veel abstracte schilderijen heeft gemaakt. Hier kregen we een rondleiding en mochten we daarna zelf ook nog even rondkijken.`s Middags gingen we naar een nogal groot winkelcentrum, altans, groot voor europese begrippen. De amerikanen vonden het wel meevallen. Het was in elk geval groot genoeg om de middag door te brengen. Toen we terugkwamen bij het hotel begonnen de andere 80 exchangestudenten langzaamaan ook binnen te komen. Het was leuk om iedereen weer terug te zien, en het duurde niet lang of het was een uur of 1, toen ik het wel weer tijd vond een beetje slaaptekort van de vorige nacht in te halen



Onze groep Machalenen

Uitzicht over centrum van Quito

Groep Machalenen voor de boom des levens in guayasamins tuin (vraag me niet waarom dat de boom des elvens is, is mij ook maar verteld...)


Jarige Liz wordt verrast met taart

Ons Hotel

Quito by night


Dag 2

Na een heerlijk ontbijt dat bestond uit een buffet met veel fruit en andere dingen (Vietnam-mensen: zoals in Hoi An), vertrokken we voor een city tour door Quito. Om te beginnen gingen we naar de Virgen de Quito, de Maagd van Quito. Dat is een groot beeld beeld gebouwd op een een heuvel in de stad. Dat is zo´n beetje een gewoonte hier in grote steden in Zuid-Amerika: Guayaquil heeft er ook 1, en in Rio de Janeiro staat ook een bekende ;) In Machala heb ik er nog geen één gezien, but then again, we don´t have no hills around here. Wait a minute, ga ik nou ongemerkt over in engels? Nou ja, ik laat het wel staan, het is wel tekenend. Met de vlaamse belgen sprak ik ook voornamelijk engels, want dat is makkelijker dan overstappen naar nederlands ;) Anyway, bij dit beeld kregen we even de tijd om foto´s te maken, van het uitzicht te genieten en souvenirs te kopen bij de stalletjes, wat niemand deed wat we zouden laten nog naar Otavalo, de grootste indiaanse markt van het continent gaan.Hierna gingen we naar het oude, koloniale centrum van Quito. Daar bezochten we de Plaza de Independencia, het presidentieel paleis en weet ik veel wat voor paliezen er verder nog aan de Plaza staan (waar iedereen natuurlijk op de foto moest met de wachters), en een of andere kerk die helemaal vol gehangen was met goud. De ochtend werd afgesloten met een bezoekje aan een niet bijster interessant museum over de geschiedenis van Quito ofzo.´s Middags gingen we naar een ander soort toeristische attractie van Quito, de Teleferico. Dat is een eitjes-lift, precies zoals je die heb in de skigebieden in de alpen, en die brengt je tot 4100 m op een van de zijden van de vulkaan Pichincha, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad. Helaas vond mijn camera het hier tijd om een lege batterij te hebben, dus heb ik hier niet veel foto´s gemaakt...´s Avonds hadden we weer dinner in het het hotel. Dit keer verde rwe ondertussen vermaakt met wat traditionele dansen. Hierna was het weer tijd voor de landenpresentaties, waar elk land iets mocht/moest zingen of iets dergelijks. Aangezien ik nog steeds de enige nederlander was werd dit weer een solo optreden. Groot succes natuurlijk. Die avond nacht zochten we uit oude gewoonte (zie manabí reis) het dak van het hotel weer op, maar hier werden we na een uur ofzo weer afgetrapt :( Gelukkig was het ook gezellig in de hotelkamers.

Uitzicht over Quito
Net als thuis in Gouda :)
De Maagd van Quito

Pesidentieel Paleis aan de Plaze de Independencia
Monument op zelfde plaza



Joost + Wachter (ja, ik sta er weer goed op...¬_¬)

Iglesia de la compañia

Met zn allen wachten in museum tot het tijd is voor de lunch


Uitzicht over Quito vanaf de Pichincha, bovenaan de teleferico

Dag 3

Na weer net zo´n goed ontbijt als de vorige dag was het alweer tijd om Quito te verlaten :( We gingen naar Mitad del Mundo (Midden van de Wereld), een klein stad met een groot monument precies op de evenaar (nou ja, 200 nogwat meter er vanaf, but who cares). Hier werd de groepsfoto gemaakt en konden we zelf nog een paar foto´s maken op de lijn die de evenaar voor moest stellen.Volgende stop was een soort museum over amazone-indianen, wat direct naast het moment lag. In de museum had je precies net zo´n rooie lijn als bij het monument, alleen dit was wel de echte evenaar ;) Hier kon je een aantal leuk truukjes bij doen. Bijvoorbeeld, als je op de evenaar je duim en wijsvinger stevig tegen elkaar aan knijpt is het voor iemand anders een stuk makkelijker ze uit elkaar te duwen dan al sta je bijvoorbeeld 2 meter ten noorden of zuiden van de evenaar. Heel vreemd! Of als je twee meter ten noorden van de evenaar een stop uit een bad trekt, krijg je een draaikolk tegen de klok in, twee meter ten zuiden krijg je een draaikolk met de klok mee, en op de evenaar gaat het water gewoon recht naar beneden. En je kan er ook een ei rechtop op een spijker zetten. Mij niet gelukt, maar het kan wel.Hierna door naar Ibarra, "la ciudad blanca", om van een lunch te genieten bij de rotaryclub daar. Maar niet voordat we hadden genoten van een paar traditionele dansen en nog een groepsfoto, waarbij een oude rotaryman probeerde een foto te maken met de camera achterstevoren, scherm onze kant op dus ¬_¬ Na de lunch gelijk door naar Cotacatchi, waar ons hotel was. Daar hadden we een gezellige nacht.

Iedereeen bij mitad del mundo

Jaja, lengtegraad 00´00´00

Ik sta op de evenaar!!!

Pas maar op, als Joost een pijltje schiet kan die alle kanten op gaan

Mia en Aria op de evenaar


Traditionel dans


Traditionele Dans


Traditionele dans met mibnder traditionele dansers

Dag 4

De ochtend was ingepland vor Otavalo, een stadje waar elke zaterdag de grootste wekelijkse markt van indígenas (indianen). En sorry, ik heb hier geen foto´s gemaakt, want anderhalf uur is gewoon te weinig daar, hoewel het wel goed was voor mn portemonee dat het niet langer duurde. Ze hadden veel (llama)wollen dingen zoals ponchos, mutsen, truien, tassen en nog veel meer.Daarna gingen we naar een of ander meer in een vulkaankrater, met een eiland in het midden. We hadden helaas geen tijd om te zwemmen, maar het was wel een mooi uitzicht. ´s Middags mochten we zomaar zelf rondlopen in Cotacatchi, een stadje dat enkel lijkt te bestaan uit winkels met leren dingen. Ik vond dat ik al wel genoeg had gekocht in Otavalo, dus hier niet al te veel gekocht ;) ´s Avonds hadden we weer een disco in het hotel en maakten we er natuurlijk weer een gezellig nacht van.

In Cotacatchi
Mooi eiland
Lago San Pablo
I can fly!!

Dag 5

Helaas, de reis weer bijna over... Na een drie uur lange reis door een prachtig alpenlandschap kwamen we weer aan in Quito, waar we afscheid moesten nemen van de meesten van onze vriendjes en vriendinnetjes. Alleen Machala, Cuenca en Manabi bleven over, want die reisden allen in de nacht terug. Nou waren er die week de fiestas van Quito, inclusief stierenvechten enzo, en ook onderdeel daarvan was een soort muziek festival op een heuvel in de stad (jaja, quito heeft veel heuvels). En je raadt het nooit, het eerste wat we hoorden toen we daar aan kwamen was een of andere fransman die aan het rappen was....Een franse rapper op een festivalletje in Quito??? Nou ja, het was in elk geval wel gezellig, totdat het opeens koud werd en ging regenen en ik alleen een t-shirt aan had... Volgende en laatste stop was het winkelcentrum waar we de eerste dag ook naartoe gingen. Hier bleven we de rest van de middag/avond totdat het tijd was om naar huis te gaan..... Dit keer kon ik gelukkig wel slapen in de bus....

Bij Quitofest

Unas Fotos

Voor mensen die afgelopen tijd tevergeefs hebben geprobeerd te bellen, sorry, was m´n telefoon kwijt. Heb nu een nieuwe, nummer 00593-86196779




3 Exchangestudenten bezig met favoriete bezigheid op school




Cangrejos (krabben) zijn hier niet zo duur (5 voor een euro), dus mn moeder had ff 25 krabbetjes gekocht voor het diner. Ze zijn hier trouwens benieuwd hoe duur ze in Nederland zijn. Iemand enig idee?



Banaaaanen :) Plantage van ome Franco. Iemand enig idee hoe duur bananen in Nederland zijn?



Het is hier vrij "normaal" om zwembad en voetbal/basketbalveld bij je huis te hebben. (Nou ja, ik ken 3 mensen die dat beide hebben, maar toch, das 3 meer dan ik in nederland ken). Dit is trouwens bij een neef (2de graads, zoon van de neef van mn vader is net zo goed neef ;) )

Manabí y Vilcebamba

Eindelijk eerste rotary-reisje gehad. 5 Dagen (yeah right, dag 1 vanaf 17.00 uur en dag 5 tot 9.00 uur) naar de provincie Manabí, die er in Ecuador bekend staat om zijn goede stranden ^_^

Manabi - Dag 1

9 uur verzamelen!!! De vier van onze club: Sonja (Finland), Jessica (USA), Lisa (Duitsland) en ik plus nog 2 anderen van naburige clubs: Lauren en Kelly (USA) samen in een busje dat ons rechtstreeks naar hotel Maximus in Portoviejo zou brengen. Het was erg gezellig, de hele 5 uur van de reis volgepraat. We waren er natuurlijk veel te vroeg, het begon pas om 17.00 uur. Ik weet niet wie bedacht heeft dat we om 9 uur weggingen, maar hij kan nooit erg Ecuadoriaans geweest zijn. Mensen van de organistatie kwamen een uurtje later (wij zijn dan ook de enigen wiens tassen niet zijn gecontroleerd op alcohol e.d. Als we dat nou eens geweten hadden...) en na 2 uur kwamen langzaam maar zeker de anderen binnendruppelen. Kwam er opeens een jongen naar mij toe en die zei iets, maar ik kon echt niet verstaan wat, of zelfs maar welke taal. Maar nadat hij het een paar keer herhaald had bleek het Nederlands (nou ja, vlaams) te zijn....Dat was dan ook gelijk mijn eerste kamergenoot. Net zoals een of andere Duitser. Die dag verder niet zo bijzonder veel gedaan, behalve een diner bij de plaatselijke rotaryclub, waar een paar saaie speeches werden gegeven en iedereen zichzelf even voor mocht stellen.

Manabi - Dag 2

7 Uur opstaan. Na het ontbijt blazers aan en vlaggen mee, want we moesten meelopen in een optocht ter ere van de de feesten van Portoviejo. Elk land kreeg bovendien een vlag aan een stok die ze gezamelijk moesten dragen. Ik was de enige uit Holland, dus ik zat met 2 vlaggen opgescheept. Het was de bedoeling dat we in 8 rijen zouden lopen (zoals de rest van de optocht deed). Hehe, probeer dat maar eens, 100 uitwisselingsstudenten in rijen van 8 laten lopen :D

Na anderhalf uur lopen en zo nu en dan "viva portoviejo" roepen was het voorbij, wat wij niet zo erg vonden, angezien het vrij warm was, zeker met blazer en vlag omgebonden. Toen gingen we naar een groot huis om een groepsfoto te maken. Dit duurde wel even, aangezien iedereen wel zon groepsfoto´s wilde. Daarna was het op naar Manta, de populairste badplaats van Ecuador. Eerst ergens eten bij een restaurantje aan het strand, daarna mochten we onszelf vermaken aan zee... Dat lukt ons wel ;D

Op de terugweg gingen we langs Montecristi, een klein stadje waar de wereldberoemde panamahoeden vandaan komen (ja mensen, panamahoeden komen uit Ecuador, niet uit panama), en toen we daar vertrokken had de helft van de mensen zo´n wereldberoemde panamahoed en nog een hand vol andere souvernirs.

´s Avonds diner weer op andere plaats. Hier werden koning en koningin van de reis verkozen (zoals gezegd, ze zijn hier dol op zulk soort verkiezingen. Alles hier heeft z´n eigen koningin (incl. meeste rotaryclubs :P)) Elk land moest zn eigen kandidaat-koningin kiezen, die dan wat rondjes moest lopen en moest dansen. Daarna werd met geluidmeting van het applaus uitgemaakt wie er had gewonnen. Dit werd een (verlegen) meisje uit Taiwan. Daarna moesten alle jongens voor haar dansen (en op initiatief van een Braziliaan, met haar dansen), en daarna moest ze "haar" koning uitkiezen: een (andere) braziliaan. Die nacht overnacht op het dak van het hotel. Niet echt comfortabel slapen, op het beton (matrassen was te zwaar om naar boven te slepen), maar ja, zo veel sliepen we toch niet.


Brazilianen


Holland en Belgie


Holland en Canada


Holland en Taiwan


Holland and France


En hier de groepsfoto


´s Avonds bij het diner. , Lisa, ik, Rio (Japan), Jakob (USA), ,


Onze slaapplaatsten op het dak ;)


Ina (Duitsland) met een paar van die beroemde panamahoeden


Hehehe, de laatste kandidaat-koningen. De eerste heeft iets te wilde plannen ;)

Manabi - Dag 3

Na een niet zo comfortabele, maar erg gezellige nacht en een vlug ontbijtje stond ons een 3 uur lange busrit te wachten, want we gingen naar een andere hotel in de buurt van Canoa, een stukje noordelijker. Dit hotel lag direct aan een mooi, praktisch verlaten strand, en zag er meer uit als een bungalowpark dan een hotel en had zelf een zwembad....

Na de luch werd het weer aan onszelf overgelaten ons te vermaken aan het strand. Wederom geen enkel probleem ^_^ Er werd ook nog een strandvoetbaltoernooi georganiseerd, maar helaas werden we daarbij dik ingemaakt door de brazilianen.

´s Avonds was het ook weer gezellig, met een groot kampvuur op het strand, een Duitser met een gitaar en daarna uitchillen rondom het zwembad.








Paradijs
Manabi - Dag 4

´s Ochtends weer lekker naar het strand. Echt ideaal, zo´n hotel aan het strand! Dit keer beachvolleybal toernooi en zaklooprace (nu wel gewonnen ^_^) Na de lunch gingen we jammer genoeg weer weg. Had daar nog wel een paar weken willen blijven! Onderweg stopten we nog bij iets wat denk ik een soort dierentuin moest voorstellen, maar echt spectaculair was het niet. Alleen luiaard met jonkie in het keukenkastje was wel schattig.

´Avonds na het diner moest elk land een traditioneel liedje zingen. En ja hoor, Joost was de enige van Holland. Ik dus in mn eentje voor zo´n dit honderd man sinterklaasliedjes gezongen. Was uiteraard een doorslaand succes, kreeg gelijk allemaal platencontracten aangeboden (nou ja, bijna, maar als er iemand van een platenmaatschappij was geweest was dat vast gebeurd ;) ) Daarna hadden we nog even tijd om te dansen voor we weer terug gingen naar het hotel.


Het laatste avondmaal

Manabi - Dag 5

Om 9 uur verstrok de bus naar Machala weer :(


Loja

Afgelopen week was er een soort korte vakanite, gevormd door allerheiligen, allerzielen en het weekend. De meeste mensen gingen hierin naar de Feesten van Cuence, dat zoveel jaar onafhankelijkheid vierde. Maar ik ging met mijn familie + mijn oom en zijn familie naar de provincie Loja, in het zuidoosten van Ecuador, in de bergen. Hoewel het maar zo´n zeg uur rijden was naar het hotel, deden we er ongeveer de hele dag over. Dit vanwege een paar stops: Eerst bij de bananenplantage van mijn oom om even 5 dozen bananen op te halen om aan zijn vriend in Loja te geven. Daarna gingen we naar Cisne, wat in oktober en november een soort bedevaartsoord is, omdat de maagd van Cisne daar ooit eens aan iemand is verschenen, als ik het goed heb begrepen. Daar hebben we gelunched, en na de lunch gingen we naar een mis in de kerk. Aan het eind van de mis konden mensen dingen laten zegenen. Nu is onze auto dus gezegend door een priester, dus mensen die bang waren dat ik hier een ongeluk zou krijgen (geen geringe kans met het verkeer hier) kunnen weer opgelucht ademhalen ;) Daarna hebben we Loja, hoofdstuk van de provincie even bekeken voor we naar het hotel gingen. Die koloniale bergstadjes zijn toch wel wat mooier dan die lelijke kuststeden. Hotel was weer bungalowpark-achtig, plus zwembad. Rest van de vakanite hebben we niet zoveel gedaan, alleen een beetje rondgehangen bij het hotel en de finca van de vriendvan mn oom, en ook nog naar Vilcebamba, een dorpje dar erom bekend staat dat de mensen er zo oud worden (100-120 jaar)


De kathedraal in Cisne


De motor wordt gezegend


En de voorste stoelen


En de achterste


De kathedraal van opzij


Ik dacht dat iemand z´n speelgoed spin had laten liggen in de badkamer van het hotel... Maar nee hoor, gewoon de grootste spin die ik ooit heb gezien ;)


Neefje, gastmoeder, -broer, -vader, en ik