Paseo Quito

Verslag van de tweede rotary reis naar de noordelijke sierra:

Dag 1

Quito is een aardig eindje weg, zo´n 10 uur met de bus. Dit deden we tijdens de nacht, en aangezien ik nooit echt een ster ben geweest in slapen in een bus, was dit een vrijwel slapeloze nacht voor mij. Rond 7 uur `s ochtends kwamen we aan in Quito. Quito is een stad met bijna 2 miljoen inwoners, die toch niet echt aandoet als een wereld stad. Het ligt tussen een aantal bergen hoger dan 5 km en het klimaat is beter dan bij ons aan de kust, zo rond de 25 graden, een aangenaam temperatuurtje.We waren weer eens veel te vroeg, het programma begon om 17.00. Dit gaf ons tijd om eerst nog een paar andere dingen te doen. Eerst gingen we naar het Guayasamin museum. Guayasamin was een bekende ecuadoriaanse schilder die veel abstracte schilderijen heeft gemaakt. Hier kregen we een rondleiding en mochten we daarna zelf ook nog even rondkijken.`s Middags gingen we naar een nogal groot winkelcentrum, altans, groot voor europese begrippen. De amerikanen vonden het wel meevallen. Het was in elk geval groot genoeg om de middag door te brengen. Toen we terugkwamen bij het hotel begonnen de andere 80 exchangestudenten langzaamaan ook binnen te komen. Het was leuk om iedereen weer terug te zien, en het duurde niet lang of het was een uur of 1, toen ik het wel weer tijd vond een beetje slaaptekort van de vorige nacht in te halen



Onze groep Machalenen

Uitzicht over centrum van Quito

Groep Machalenen voor de boom des levens in guayasamins tuin (vraag me niet waarom dat de boom des elvens is, is mij ook maar verteld...)


Jarige Liz wordt verrast met taart

Ons Hotel

Quito by night


Dag 2

Na een heerlijk ontbijt dat bestond uit een buffet met veel fruit en andere dingen (Vietnam-mensen: zoals in Hoi An), vertrokken we voor een city tour door Quito. Om te beginnen gingen we naar de Virgen de Quito, de Maagd van Quito. Dat is een groot beeld beeld gebouwd op een een heuvel in de stad. Dat is zo´n beetje een gewoonte hier in grote steden in Zuid-Amerika: Guayaquil heeft er ook 1, en in Rio de Janeiro staat ook een bekende ;) In Machala heb ik er nog geen één gezien, but then again, we don´t have no hills around here. Wait a minute, ga ik nou ongemerkt over in engels? Nou ja, ik laat het wel staan, het is wel tekenend. Met de vlaamse belgen sprak ik ook voornamelijk engels, want dat is makkelijker dan overstappen naar nederlands ;) Anyway, bij dit beeld kregen we even de tijd om foto´s te maken, van het uitzicht te genieten en souvenirs te kopen bij de stalletjes, wat niemand deed wat we zouden laten nog naar Otavalo, de grootste indiaanse markt van het continent gaan.Hierna gingen we naar het oude, koloniale centrum van Quito. Daar bezochten we de Plaza de Independencia, het presidentieel paleis en weet ik veel wat voor paliezen er verder nog aan de Plaza staan (waar iedereen natuurlijk op de foto moest met de wachters), en een of andere kerk die helemaal vol gehangen was met goud. De ochtend werd afgesloten met een bezoekje aan een niet bijster interessant museum over de geschiedenis van Quito ofzo.´s Middags gingen we naar een ander soort toeristische attractie van Quito, de Teleferico. Dat is een eitjes-lift, precies zoals je die heb in de skigebieden in de alpen, en die brengt je tot 4100 m op een van de zijden van de vulkaan Pichincha, vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de stad. Helaas vond mijn camera het hier tijd om een lege batterij te hebben, dus heb ik hier niet veel foto´s gemaakt...´s Avonds hadden we weer dinner in het het hotel. Dit keer verde rwe ondertussen vermaakt met wat traditionele dansen. Hierna was het weer tijd voor de landenpresentaties, waar elk land iets mocht/moest zingen of iets dergelijks. Aangezien ik nog steeds de enige nederlander was werd dit weer een solo optreden. Groot succes natuurlijk. Die avond nacht zochten we uit oude gewoonte (zie manabí reis) het dak van het hotel weer op, maar hier werden we na een uur ofzo weer afgetrapt :( Gelukkig was het ook gezellig in de hotelkamers.

Uitzicht over Quito
Net als thuis in Gouda :)
De Maagd van Quito

Pesidentieel Paleis aan de Plaze de Independencia
Monument op zelfde plaza



Joost + Wachter (ja, ik sta er weer goed op...¬_¬)

Iglesia de la compañia

Met zn allen wachten in museum tot het tijd is voor de lunch


Uitzicht over Quito vanaf de Pichincha, bovenaan de teleferico

Dag 3

Na weer net zo´n goed ontbijt als de vorige dag was het alweer tijd om Quito te verlaten :( We gingen naar Mitad del Mundo (Midden van de Wereld), een klein stad met een groot monument precies op de evenaar (nou ja, 200 nogwat meter er vanaf, but who cares). Hier werd de groepsfoto gemaakt en konden we zelf nog een paar foto´s maken op de lijn die de evenaar voor moest stellen.Volgende stop was een soort museum over amazone-indianen, wat direct naast het moment lag. In de museum had je precies net zo´n rooie lijn als bij het monument, alleen dit was wel de echte evenaar ;) Hier kon je een aantal leuk truukjes bij doen. Bijvoorbeeld, als je op de evenaar je duim en wijsvinger stevig tegen elkaar aan knijpt is het voor iemand anders een stuk makkelijker ze uit elkaar te duwen dan al sta je bijvoorbeeld 2 meter ten noorden of zuiden van de evenaar. Heel vreemd! Of als je twee meter ten noorden van de evenaar een stop uit een bad trekt, krijg je een draaikolk tegen de klok in, twee meter ten zuiden krijg je een draaikolk met de klok mee, en op de evenaar gaat het water gewoon recht naar beneden. En je kan er ook een ei rechtop op een spijker zetten. Mij niet gelukt, maar het kan wel.Hierna door naar Ibarra, "la ciudad blanca", om van een lunch te genieten bij de rotaryclub daar. Maar niet voordat we hadden genoten van een paar traditionele dansen en nog een groepsfoto, waarbij een oude rotaryman probeerde een foto te maken met de camera achterstevoren, scherm onze kant op dus ¬_¬ Na de lunch gelijk door naar Cotacatchi, waar ons hotel was. Daar hadden we een gezellige nacht.

Iedereeen bij mitad del mundo

Jaja, lengtegraad 00´00´00

Ik sta op de evenaar!!!

Pas maar op, als Joost een pijltje schiet kan die alle kanten op gaan

Mia en Aria op de evenaar


Traditionel dans


Traditionele Dans


Traditionele dans met mibnder traditionele dansers

Dag 4

De ochtend was ingepland vor Otavalo, een stadje waar elke zaterdag de grootste wekelijkse markt van indígenas (indianen). En sorry, ik heb hier geen foto´s gemaakt, want anderhalf uur is gewoon te weinig daar, hoewel het wel goed was voor mn portemonee dat het niet langer duurde. Ze hadden veel (llama)wollen dingen zoals ponchos, mutsen, truien, tassen en nog veel meer.Daarna gingen we naar een of ander meer in een vulkaankrater, met een eiland in het midden. We hadden helaas geen tijd om te zwemmen, maar het was wel een mooi uitzicht. ´s Middags mochten we zomaar zelf rondlopen in Cotacatchi, een stadje dat enkel lijkt te bestaan uit winkels met leren dingen. Ik vond dat ik al wel genoeg had gekocht in Otavalo, dus hier niet al te veel gekocht ;) ´s Avonds hadden we weer een disco in het hotel en maakten we er natuurlijk weer een gezellig nacht van.

In Cotacatchi
Mooi eiland
Lago San Pablo
I can fly!!

Dag 5

Helaas, de reis weer bijna over... Na een drie uur lange reis door een prachtig alpenlandschap kwamen we weer aan in Quito, waar we afscheid moesten nemen van de meesten van onze vriendjes en vriendinnetjes. Alleen Machala, Cuenca en Manabi bleven over, want die reisden allen in de nacht terug. Nou waren er die week de fiestas van Quito, inclusief stierenvechten enzo, en ook onderdeel daarvan was een soort muziek festival op een heuvel in de stad (jaja, quito heeft veel heuvels). En je raadt het nooit, het eerste wat we hoorden toen we daar aan kwamen was een of andere fransman die aan het rappen was....Een franse rapper op een festivalletje in Quito??? Nou ja, het was in elk geval wel gezellig, totdat het opeens koud werd en ging regenen en ik alleen een t-shirt aan had... Volgende en laatste stop was het winkelcentrum waar we de eerste dag ook naartoe gingen. Hier bleven we de rest van de middag/avond totdat het tijd was om naar huis te gaan..... Dit keer kon ik gelukkig wel slapen in de bus....

Bij Quitofest